GESCHIEDENIS MARITIEM INSTITUUT DE RUYTER
Zo rond de laatste eeuwwisseling verlangden vele jongens ernaar om als stuurman of kapitein te dienen op de schepen, die zo dicht langs hun strand voeren. En inderdaad tal van Vlissingse jongens gingen het zeegat uit. Er zat voor hen vaak niets anders op om als gewone matroos, bootsman of hoogstens als timmerman Vlissingen te verlaten. De hogere rangen waren voor hen vrijwel onbereikbaar, want Vlissingen, toen 19000 inwoners had vreemd genoeg geen zeevaartschool. Vlissingen, waar ook de wieg van Michiel de Ruyter stond is het gemis van een dergelijke opleiding wel bewust. In 1903 is de "Vereniging Zeevaartschool" opgericht. Het doel der vereniging is al volgt omschreven: "het stichten en besturen eener school waar onderwijs gegeven wordt in de zeevaartkunde". De school was gevestigd in de Frans Naereboutstraat en beschikte hier over twee leslokalen. Hiernaast is een afbeelding te zien van het oude gebouw. Op de eerste lesdag waren er 12 leerlingen aanwezig.
Door ruimtegebrek moest al snel gedacht worden aan een nieuw gebouw. In 1907 werd door Z.K.H. Prins Hendrik de eerste steen gelegd voor de nieuwe school. Twee jaar later de school feestelijk geopend door de Prins. Naast de school werd de mast van de Hr. Ms "Aruba" geplaatst. De gevel werd verder verlevendigd door een groot balkon en een traptorentje met een windwijzer in de vorm van het oude admiraalschip "De Zeven Provinciën". Naast de zes leslokalen, een natuurkundezaal, twee tekenzalen, een modellenkamer en een zaal voor het plaatsen en behandelen van nautische instrumenten kreeg de school de beschikking over een zeilend schoolschip. In het eerste jaar aan de boulevard volgden in totaal 104 stuurlieden en 48 machinisten de cursussen.
Door eisen van de minister bood de school niet genoeg ruimte meer en er moest dus naar uitbreiding worden uitgezien. De school werd verhoogd met een verdieping wat zes nieuwe lokalen opleverde. We praten intussen over 1917. Toekomstige machinisten volgden hun praktische opleiding aan de ambachtsschool te Middelburg. Dit bracht veel bezwaren met zich mee en er werd besloten om de praktische opleiding naar Vlissingen over te brengen. Hiervoor werd een eigen werkplaats voor smeden, draaien en bankwerken gebouwd naast het terrein van de Zeevaartschool. In 1923 werd deze aanbouw geopend door de beschermheer Z.K.H. Prins Hendrik.
Veel ouders, wier jongens een zeevaartschool wensten te bezoeken gaven de voorkeur aan een school waaraan tevens een internaat is verbonden. In 1934 ging men er toe over een internaat aan de school te verbinden om alsnog enige leerlingen naar de Ruyterschool te trekken. Dit internaat werd gevestigd in het pand Julianalaan 9 en in het eerste jaar maakten hiervan 6 leerlingen gebruik.
Gedurende de gevechten in november 1944 op Walcheren is het schoolgebouw vrijwel geheel verwoest alsmede het grootste deel van de inventaris. Men was genoodzaakt om naar andere lokaliteiten te verhuizen. Met medewerking van het gemeentebestuur van Vlissingen, de regenten van het voormalig Burger Weeshuis en de directeur van de R.H.B.S. verkreeg men behalve in een paar opgelapte lokalen van het oude schoolgebouw, onderdak in de hiervoor genoemde gebouwen. De moeilijkheden die de oorlog achter liet werden overwonnen doordat het personeel bijzondere moed, opoffering en toewijding toonde. In 1946 vonden in het bestuur vele mutaties plaats. Door het nieuwe bestuur werden de herbouwplannen van de "de Ruyterschool" krachtig ter hand genomen. Nog datzelfde jaar werd door de Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen goed gevonden, dat met het herbouwplan van de school werd belast de heer ir. A. Rothuizen te Middelburg, die tegen het einde van het jaar met het "definitieve" voorlopige plan gereed kwam. 1947 was het eerste volle kalenderjaar dat de school weer in haar eigen stad kon werken, zij het dan ook nog steeds in de tijdelijke huisvesting van het "Burger Weeshuis" en in het restant van de verwoeste school, terwijl behalve van het scheikunde- en natuurkundelokaal, van nog enkele lokalen van de R.H.B.S. een dankbaar gebruik werd gemaakt.
De nieuwbouwplannen van het schoolgebouw verliepen niet zo voorspoedig als men had gehoopt. De plannen waren een discussiepunt tussen de architect en de Rijksgebouwendienst. Hieruit kwam naar voren dat het oorspronkelijke plan op financiële basis weinig kans van slagen had. Ook het grote gebrek aan materialen zorgde voor een wijziging in het ontwerp. In 1949 werd het plan goedgekeurd door het Ministerie van OC&W. Begin 1950 vond de aanbesteding plaats en tegen het eind van dat jaar waren de werkzaamheden in een ver gevorderd stadium.
Na een zwerversbestaan van dertien moeilijke jaren werd de eigen "de Ruyterschool" op 1 mei 1953 weer in gebruik genomen. Het fraaie nieuwe schoolgebouw aan de boulevard kon alle afdelingen eindelijk huisvesten. Door de stijging van het leerlingenaantal van de afdelingen stuurlieden en scheepswerktuigkundigen, alsmede van de MTS bleek het nieuwe gebouw na twee jaar alweer te klein. Daarom besloot het bestuur de MTS in een afzonderlijk gebouw onder te brengen.
De "de Ruyterschool" heeft haar plaats waardig veroverd in zeevarend Nederland en is een begrip geworden, voor velen die onze koopvaardijvloot gediend hebben en nog dienen. Dat zij die plaats moge behouden als waardig eerbetoon aan onze grote admiraal, Michiel Adriaenszoon de Ruyter en in het belang van alle Nederlandse jongeren die een traditie van een zeevarend volk durven handhaven. Geïnteresseerd in meer herinneringen en historie? Lees de Studieherinneringen, waarbij oud-studenten eigen fotomateriaal hebben ingestuurd vanaf de dertiger jaren tot nu. Heeft u nog materiaal? Uw inzending wordt zeer op prijs gesteld!